Tuvalu leży na Środkowym Pacyfiku i znajduje się 1 050 km na północ od Fidżi. Jest to jeden z najmniejszych i najbardziej odizolowanych krajów na świecie i składa się z dziewięciu koralowych wysepek o długości 579 km i łącznej powierzchni ponad 26 kilometrów kwadratowych. Stolicą jest Fongafale, populacja kraju wynosi 11 323 mieszkańców, zgodnie z oficjalnymi danymi z roku 2013. Tuvalu było brytyjską kolonią do roku 1978, kiedy uzyskało niepodległość. W roku 2000 stało się członkiem ONZ. System polityczny kraju to monarchia konstytucyjna w ramach Wspólnoty. W roku 2007 rząd wysp ogłosił alarm związany ze zmianą klimatu i ostrzegł o ryzyku tonących wysp na morzu w związku z tymi zmianami.
Kraj ten ma trzecią najmniejszą populację na świecie, zaraz po Watykanie i Nauru. Populacja kraju (zajmująca 231 miejsce), zgodnie z oficjalnymi szacunkami, wynosi 11 323.
Kraj nie dysponuje żadnymi zasobami naturalnymi, a gospodarka silnie polega na zagranicznej pomocy. Co więcej, brakuje tu infrastruktury i wykwalifikowanych pracowników. Urzędnicy państwowi są najlepiej wynagradzani na wyspach i mają stałą pensję. Mieszkańcy zajmują się rybołóstwem i rolnictwem (produkcja kobry, czyli suszonych nasion kokosów). Duża część dochodów pochodzi również ze sprzedaży znaczków i monet, jak również licencji wędkarskich, przyznawanych państwom trzeciego świata, i przekazów pieniężnych obywateli pracujących za granicą. Przemysł ograniczony jest do małych upominków i żywności.
Dolar jest obowiązującą walutą na Tuvalu. Od 1966 do 1976, Tuvalu oficjalnie używało dolara australijskiego. W roku 1976, Tuvalu zaczęło tworzyć i stosować własne monety, choć wciąż nie zastąpiły one monet i banknotów australijskich.